Γυναικεία Υπόθεση

«Είναι υψηλό το τίμημα που καλούνται να πληρώσουν τα φαντάσματα. Κι αυτό ακριβώς είμαι πλέον εγώ. Ένα φάντασμα, ένα στοιχειό. Με τη δική μου θέληση, με τον δικό μου τρόπο. Ένα φάντασμα που κινείται αθόρυβα ανάμεσα στον κόσμο. Κι εκείνοι; Εκείνοι με κοιτάζουν, αλλά δε με βλέπουν. Με ακούνε αλλά δε με αφουγκράζονται. Με συναναστρέφονται, αλλά δε με ξέρουν…»

Ένας κατά συρροήν δολοφόνος σκοτώνει γυναίκες στο παρόν αντιγράφοντας γυναικοκτονίες του παρελθόντος που παρέμειναν ατιμώρητες. Στην άψογα σκηνοθετημένη σκηνή του εγκλήματος, ο δολοφόνος αφήνει «δωράκια» για την αστυνομία: έξτρα στοιχεία, με τα οποία μπορούν να συλληφθούν πλέον οι ένοχοι του παρελθόντος. Όλα τα θύματα φορούν ένα κόσμημα πανομοιότυπο με αυτό που έχει η υπαστυνόμος Νόρα Δενδρινού πάντα στον λαιμό της: ένα καλλιγραφικό κεφαλαίο «Ν» κλεισμένο σ’ ένα σπιτάκι. Η πρό(σ)κληση του δολοφόνου προς εκείνη είναι σαφής. Το παιχνίδι αρχίζει. Μαζί της, ο υπαστυνόμος Νικόλας Παναγιωτίδης και η ιδιωτική ερευνήτρια Ελπινίκη Ντόκα. Οι τρεις τους εγκλωβισμένοι σε μια αρένα θανάτου.

Μπορεί το παρόν να ξεκλειδώσει το παρελθόν;

Μπορεί η εκδίκηση να σημάνει δικαίωση;

Διότι κάποιες φορές «το παρελθόν δεν έχει έρθει ακόμη και το μέλλον δεν είναι όπως παλιά…»

A serial killer is murdering women and copying unsolved women’s murders of the past. The murderer leaves “tokens” behind: clues that lead the police to arrest the perpetrators of the past. All the victims wear a pendant identical to that worn by inspector Nora Dendrinou: a calligraphic capital “N” enclosed in a house. The killer’s message to her is clear: “This is a game”. It won’t take long before Nora Dendrinou and her aides become caught up in a lethal game.

Can the past unlock the present? Can revenge bring about liberation? For sometimes “the past is yet to come and the future is not the same as before…”